پیشنهادها
با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهادهای زیر ارایه می شود:
1. لازم است کلیه مراکزی که اعتقاد راسخ به نقش و اهمیت روابط عمومی ها دارند و تلاش های خود را صرف تعالی بخشیدن به این نهاد می نمایند، از روش های مختلف و با ابزارهای گوناگون اطلاعاتی متولیان سیاست های فرهنگی کشور را نسبت به ابعاد گوناگون فعالیت های روابط عمومی حساس نموده و آنان را از توانایی های بالقوه این نهاد مطلع سازند.
2. ضروری است مجامعی همچون انجمن روابط عمومی ایران و سایر مراکزی که سعی در ارتقای کیفیت فعالیت‌های روابط عمومی های کشور دارند، نسبت به بی اعتنایی مطبوعات به انتخاب روابط عمومی های برتر و نیز اشکالاتی که در محتوای اخبار آنان وجود داشته، عکس العمل مناسب و شایسته¬ای نشان دهند.
3. درج مطالبی درزمینه نقش روابط عمومی ها درمطبوعات توسط علاقه مندان و ارگان های ذیربط و در مناسبت ها و ایام خاص مثلاً چند روز قبل از برگزاری مراسم انتخاب روابط عمومی های برتر و نیز تهیه و پخش برنامه¬ هایی در این مورد از طریق رادیو و تلویزیون و یا استفاده از ابزارهایی چون پوستر و ... به منظور معرفی روابط عمومی ها به مردم، می تواند شناخت آنان را نسبت به این نهاد، بیشتر نماید.
4. بیان معیارهای گزینش هر یک از بخش های روابط عمومی- توسط هیأت داوران- بدین منظورکه سایر روابط عمومی هایی که خواهان ارتقا می‌باشند، الگویی در این زمینه داشته باشند.
5. انتشار نشریه ای از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که در آن آرا، نظرات، فعالیت ها، مشکلات و آرمان های روابط عمومی های کشور منعکس شده باشد، موجب اعتلای آنان خواهد گردید.
6. حساس نمودن دانشجویان دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی نسبت به برگزاری مراسم و شرکت دادن آن‌ها در آن. (به طور گسترده تر).
7. از آنجا که عملکرد صحیح مدیران به میزان زیادی وابسته به فعالیت های کارشناسی کارشناسان می باشد، انتخاب کارشناسان شایسته در کنار گزینش مدیران لایق و با شیوه های مطلوب، می تواند انگیزه بیشتری در آنان ایجاد کرده و سایر کارکنان را فعال نماید.
1. لازم است کلیه مراکزی که اعتقاد راسخ به نقش و اهمیت روابط عمومی ها دارند و تلاش های خود را صرف تعالی بخشیدن به این نهاد می نمایند، از روش های مختلف و با ابزارهای گوناگون اطلاعاتی متولیان سیاست های فرهنگی کشور را نسبت به ابعاد گوناگون فعالیت های روابط عمومی حساس نموده و آنان را از توانایی های بالقوه این نهاد مطلع سازند.
2. ضروری است مجامعی همچون انجمن روابط عمومی ایران و سایر مراکزی که سعی در ارتقای کیفیت فعالیت‌های روابط عمومی های کشور دارند، نسبت به بی اعتنایی مطبوعات به انتخاب روابط عمومی های برتر و نیز اشکالاتی که در محتوای اخبار آنان وجود داشته، عکس العمل مناسب و شایسته¬ای نشان دهند.
3. درج مطالبی درزمینه نقش روابط عمومی ها درمطبوعات توسط علاقه مندان و ارگان های ذیربط و در مناسبت ها و ایام خاص مثلاً چند روز قبل از برگزاری مراسم انتخاب روابط عمومی های برتر و نیز تهیه و پخش برنامه¬ هایی در این مورد از طریق رادیو و تلویزیون و یا استفاده از ابزارهایی چون پوستر و ... به منظور معرفی روابط عمومی ها به مردم، می تواند شناخت آنان را نسبت به این نهاد، بیشتر نماید.
4. بیان معیارهای گزینش هر یک از بخش های روابط عمومی- توسط هیأت داوران- بدین منظورکه سایر روابط عمومی هایی که خواهان ارتقا می‌باشند، الگویی در این زمینه داشته باشند.
5. انتشار نشریه ای از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که در آن آرا، نظرات، فعالیت ها، مشکلات و آرمان های روابط عمومی های کشور منعکس شده باشد، موجب اعتلای آنان خواهد گردید.
6. حساس نمودن دانشجویان دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی نسبت به برگزاری مراسم و شرکت دادن آن‌ها در آن. (به طور گسترده تر).
7. از آنجا که عملکرد صحیح مدیران به میزان زیادی وابسته به فعالیت های کارشناسی کارشناسان می باشد، انتخاب کارشناسان شایسته در کنار گزینش مدیران لایق و با شیوه های مطلوب، می تواند انگیزه بیشتری در آنان ایجاد کرده و سایر کارکنان را فعال نماید.
