لحظه اجابت دل...

رمضان می‌آید؛ با عطر خاطره‌انگیز سفره‌های نیایش؛ سفره‌های مهربانی... که فرصتی‌ست برای با هم بودن و مناجات کردن...

خاک از مساجد می‌زداییم و دل در هوای پاک دعا و راز و نیاز می‌نهیم که ماه خدا در راه است...

رمضان می‌آید؛ با نوای دلنشین اذان... اذان صبح و لب بستن ... لب بستن از آب، از نان و هر آنچه تناول می‌شده... لب بستن از دروغ، از تهمت، از غیبت و از تمام حرف‌های سنگینی که هر دلی را به درد می‌آورد. باید تن را میان روزهای زلال رمضان پاک کرد. دست‌ها را، گوش‌ها را، دیدگان‌ را، قدم‌ها را، اندیشه و تمام خیالات را... باید مطهر شد در این فرصت ناب و لبیک گفت میهمانی مهربانی یار را...

رمضان می‌آید و غروب روزه‌داری فرا خواهد رسید با طنین معجزه‌گر «الله اکبر»؛ طنینی که دل‌ها را خواهد لرزاند و چشم‌ها را بارانی خواهد کرد. این لحظه‌ آشکار عجز مخلوق در برابر خالق است و زمان اجابت دل از عمق جان... این لحظه مبارک افطار است؛ لحظه پربرکت بندگی...

باشد که شایسته و پراشتیاق بنده باشیم و بندگی کنیم.

رمضان‌الکریم مبارک

نگارنده: بنت‌الهدی صدر