ای غریب تر از غریب

روزهای پایانی ماه صفر است و مدینه کریمانه‌ترین صبر را از سر می‌گذراند...
آن هنگام که مروارید کرامت در صدف مدینه، مشتاق دلدادگی یاران عصمت و پاکی است.
آن هنگام که خورشید، دل در گرو غروبی ابدی دارد و نسیم، هوای گریه...
کجاست مرهمی شفابخش بر زخم‎های کهنه مجتبای آل نبی ...
کجاست وفاداری که پای عهد و تسلیم در برابر حق بماند و چشم بر غروب خورشید صداقت و کرامت نبندد.
کجاست بیعت‌کننده‌ای که خمار زر و زیور نگردد و چشم بر خنجرهای پنهان و آشکار نبندد.
افسوس که هوای مسموم شهر، رسم دریادلی و دلدادگی را تاب ندارد. قلب مردمانش بر زبان می‌تپد و هیچ اثری از وفاداری و جوانمردی نیست.
سکوت بود که آسمان شهر را آلود و ذره ذره بر شهادت امام خوبی‌ها علت شد. سکوت که تنها پایمرد این کارزار بود، در برابر ناسپاسی‌ها، نامردمی‌ها و پلیدی‌های خفته در خاموشی شهر.
سکوتی که تا منزلگاه عصمت رخنه کرد و چون زهر میان تار و پود خمره‎ آب خزید. آری! آسمان آغوش گشوده است، لیک، سفره اطعام شبانه روزى مدینه برچیده مى‌شود و کریم اهل بیت (ع) چون خورشیدى خسته از خاک تا معراج ابدى اوج می‌گیرد.
دیگر هُرِم کرامت دست‌های مجتبای آل نبوت کوچه‌های سرد مدینه را گرما نمی‌بخشد، اما حکایت نگاهی کریمانه برای این مردم سراسر نشانه است و آیت...
سلام بر او که با عصمت و طهارت فاطمى، در خاک غریبانه بقیع آرمیده و آفتاب و ماهتاب، سنگ مزار اویند.
سلام بر او که سایبان خستگى‌هاى تربتش، تنها بال کبوترانى است که روز و شب بر آن خاک، بوسه مى زنند!
رحلت پیامبر اکرم و شهادت مظلومانه و صبورانه امام حسن مجتبی(ع) امام بخشندگی و استقامت بر عموم شیعیان تسلیت باد


سه شنبه ۲۳ آبان ۱۳۹۶