میلاد «عشق»در میعادگاه بهشت و بشارت

عرش و آسمان به برکت طلوع چهره فرخنده‌ی امّ‌ابیها(س) غرق در نور و شادباش است. دامان خدیجه به یمن حضور نازنین دختری از تبارآسمانیان سبز شده و رسول‌الله(ص) رنگ و بوی بهشتی خانه خویش را ستایش می‌کند.
رایحه خوش نسیم جمادی‌الثانی گوشه‌ای از عطر بی‌مثال بهشت را وامدار  وجود خجسته زهرا(س)است ؛ گویی دشت‌های گل بر زمین دوچندان روییده‌اند و خورشید بیش از همیشه تابان است. دل رسول خدا(ص) در ساحل جان دخت مکرمش آرام گرفته است و چشمانش لحظه‌ای از حمد پروردگار غافل نیست...
 ملائک بر منزلگاه خدیجه صف بسته‌اند و خداوندگار زیبایی را تسبیح می‌گویند .  فرصتی می‌طلبند تا اذن ورود و تبریک بیابند و غرق در نور پرفروغ سیمای بانوی معصوم دو عالم، «فتبارک‌الله» زمزمه کنند...
اینجا آغاز عصمت و امامت است، آغاز داستان مهربانی و پاکی. نقطه عطف تمام نازها و لبخندهای دخترانه و نگاه‌های لطیف و دلسوزپدرانه.  اینجا میعادگاه دختری‌ست که دستان پدر را تا ابد رها نکرد  و لبخند مادرانه‌اش شکستگی‌ها و رنج‌های پدر را آرام و قرار شد.
اینجا  مقام متعالی و پرشکوه مادرانی‌ست که جایگاه‌بی‌نظیرشان به نام «عشق» مزین است؛‌مقام شامخی که بهانه‌ای شد برای آفرینش بهشت و بشارت...
میلاد پر نور زهرای اطهر(س) و روز مادر مبارک باد

شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۳